Karbon emisyonlarını azaltmanın yanı sıra, karbon vergileri aynı zamanda ekonomiyi de besleyebilir. Bunu göstermek için, dünyanın en büyük karbon piyasası olan AB'nin Emisyon Ticareti Planına bakılabilir. ETS, emisyonları önemli ölçüde azaltmış olsa da, doğrudan enerji sektörü politikaları ve önemli ulusal mevzuat dahil olmak üzere çok daha kapsamlı bir iklim politikası paketinin bir parçasıdır.

Karbon vergileri, bu ulusal iklim politikalarının bir parçasını oluşturur. Genellikle AB ETS tarafından kapsanmayan sektörlere odaklanırlar. Vergiler, Polonya'nın CO2 emisyonlarının %4'ünü kapsayan bir ton CO2 başına 0,25 ABD Doları'nın altından, İsveç'in yaklaşık %40'ını kapsayan ton başına 125 ABD Dolarından fazlasına kadar, ülkeden ülkeye de büyük farklılıklar göstermektedir. Norveç karbonu, emisyonlarının %62'sini karşılayan ton başına 50 $ üzerinden vergilendirilmektedir.

Bu geniş seviye ve kapsam aralığı, genel iklim politikasının yetersizliğine işaret edebilir, ancak ekonomistlerin karbon vergilerinin etkisini tahmin etmesine izin verir. Tufts Üniversitesi'nde ekonomi profesörü olan Gib Metcalf ve Harvard'da ekonomi profesörü olan Jim Stock, Avrupa'nın karbon vergilerinin iklim ve ekonomik etkisini tahmin ederek bunu yaptılar. Kümülatif emisyonların %4 ile %6 arasında düşmesi için vergilerin emisyonların %30'unu kapsayan ton CO₂ başına 40 $ 'a yükseltilmesi gerektiğini öne sürüyorlar.

Karbon vergileri, vergi düzeyine bağlı olarak önemli ölçüde veya olmayarak emisyonları düşürürken, iddialı vergiler bile emisyonlarla önemli ölçüde mücadele etmek için yeterli değildir, bu da önemli ölçüde daha yüksek karbon fiyatları ihtiyacına veya karbon fiyatlandırmasının çok ötesine geçen tamamlayıcı politikalara işaret etmektedir.

Kaynak: earth.org
Yayınlayan: T.C. Ticaret Bakanlığı, Ticaret Araştırmaları Genel Müdürlüğü